از حوادث سال هشتم یکى هم ولادت ابراهیم است که از«ماریه‏» - همان کنیزى که نجاشى یا مقوقس فرماندار مصر براى آن حضرت فرستاده بود - متولد شد و ولادت او در ماه ذى حجه اتفاق افتاد و قابله او زنى بود به نام سلمى که این مژده را به شوهرش ابو رافع داد و اونیز به نزد رسول خدا(ص)رفته و مژده مولود جدید را به آن حضرت داد و پیغمبر خدا به خاطر این مژده بنده‏اى به او بخشید و نام مولود را ابراهیم گذارد که نام جدش ابراهیم خلیل بود و چون روز هفتم ولادتش شد گوسفندى براى ابراهیم عقیقه کرد و موى سر نوزاد را تراشید و به وزن آن نقره در راه خدا انفاق کرد و او را به زنى به نام ام بردة سپرد تا شیرش دهد.

ولادت ابراهیم سبب شد تا ماریه از عنوان کنیزى به مقام همسرى پیغمبر ارتقاء یابد و مقام بیشترى نزد آن حضرت پیدا کند.

اما همین امر سبب حسادت برخى از زنان پیغمبر چون عایشه و حفصه گردید و براى اینکه ماریه و فرزندش را از چشم پیغمبر بیندازند به کارهاى ناشایست و سخنان ناروایى دست زدند که نگارنده از نقل آنها خوددارى کرده و براى اطلاع بیشتر خواننده محترم را به کتابهاى دیگر مانند زندگانى محمد، تالیف دکتر محمد حسین هیکل، نویسنده مصرى حواله مى‏دهیم و به دنبال آن ماجراهایى پیش آمد که بهتر است آنها را در همان کتابها بخوانید و درباره عایشه و حفصه از روى سخنان نویسندگان اهل سنت، خودتان قضاوت کنید که این دو به دنبال این داستان چه تحریکاتى انجام دادند و چه توطئه‏هایى کردند و تا چه حد رسول خدا(ص)را آزار کردند و چه سخنانى گفتند تا آنجا که پیغمبر خدا مدتى از آنها دورى کرد و سرانجام ابو بکر و عمر دخالت کردند. . . و تا به آخر ⁽¹⁾ . و قبل از این نیز در داستان افک بدان‏اشاره کردیم و گفته شد: که بر طبق روایات زیادى داستان افک در مورد ماریه بوده نه درباره عایشه و شواهدى نیز بر این مطلب ذکر کردیم.

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=ECCCCHH.htm